Opgroeien tussen verhalen
Altijd vond ik lezen al super,
jezelf verdiepen in andermans verhalen , gebeurtenissen of gedachtes. Nu ga ik
jullie mijn leesverhaal vertellen mijn ‘boekenevolutie’ om het zo te zeggen .
Niet van A tot Z ,maar van ‘Nijntje tot ‘Joel Satore’.
Vanaf mijn geboorte werd er al
volop voor mij voorgelezen. Mijn mama is kleuterjuf en vond dat heel leuk. Naar
mijn gevoel zijn het er ook echt veel geweest . De eerste boekjes die ik in
mijn leven hoorde zijn de klassiekers zoals : ‘Nijntje’ , ‘Musti’, … In de
kleuterklas werd er ook veel aandacht besteed aan boeken , elke dag was er een
voorleesmoment waarbij alle kindjes in een kring gingen zitten en er aandachtig
werd geluisterd naar de juf. De boeken die ik me nog goed herinner zijn ‘Rupsje
Nooitgenoeg’, ‘Dikkie dik’ en ’Nijntje’. Het boek dat me het meest bijgebleven
is, heet ‘De mooiste vis van de zee’ . Dit boek gaat over een hele bijzondere
vis met allemaal gekleurde en glinsterende schubben. Zijn vriendjes willen ook
allemaal zo’n speciale schub , maar hij wilt die niet weggeven. Het komt erop
neer dat op het einde van het verhaal al zijn vissenvriendjes en hijzelf
allemaal één bijzondere schub hebben en heel gelukkig zijn samen. De juf
vertelde dit verhaaltje altijd zo mooi en om het extra speciaal te maken had ze
zelf een poppetje van ‘De mooiste vis van de zee’ , echt fantastisch ! Toen ik
in het eerste leerjaar terecht kwam,kon ik niet wachten om te leren schrijven
en lezen ! Van zodra ik een boekje kon lezen deed ik dat ook!Mijn eerste boek
was het bekende ‘Maan roos vis’. Mijn lievelingsboek van toen was ongetwijfeld
‘Mijn duifje en ik’. Dat boek las ik elke dag wel een keer of drie, ik raakte
het verhaal nooit beu en ik hield van de mooie kleurrijke tekeningen. Naarmate
ik beter kon lezen , begon ik alsmaar meer boeken te verslinden. De boeken die
ik rond het tweede en derde leerjaar in de basisschool las waren vooral boeken
van Annie M.G. Schmidt. Het mooiste verhaal van haar vond en vind ik nog steeds
‘Pluk van de Petteflet’, daar kon ik wel uren en uren in lezen ! Dit gaat over
een klein jongetje (Pluk) met een kraanwagentje die allerlei avonturen beleeft
in en rond een flat , hij woont alleen op de bovenste verdieping en probeert
alle mensen te helpen. Ook las ik op die leeftijd heel graag sprookjes , ze
bleven me verrassen en verwonderen. Rond het vierde leerjaar maakten we elke
maand een uitstapje naar de bib , hier keek ik altijd naar uit . Ik vond het
gewoon superleuk om tussen al die boeken te snuffelen en datgene te lenen die
me het meeste aanspraken. Ik weet nog goed dat ik toen altijd wel minstens één
boek mee naar huis nam van ‘Pietje Puk’ dat was toen echt heel populair in die
tijd. Het verhaal gaat over een postbode die graag mensen te hulp schiet en zo
knotsgekke avonturen beleeft ! Rond het zesde leerjaar en het eerste secundair
kunnen we toch wel zeggen dat er al wat ‘serieuzere’ boeken aan bod kwamen
zoals die van Guy Didelez bijvoorbeeld . Die was op onze school ooit een paar
stukjes uit zijn boeken komen voorlezen en promoten. Je kon toen via de school
zijn boeken kopen en nadat is het eerste boek las,was ik helemaal verkocht! Ook
las ik graag de boeken van Maarten Jagermeester , hij schreef altijd superleuke
verhalen die een beetje waren gebaseerd op zijn leven . In het echte leven was
Maarten Jagermeester een dierenarts, vroeger wilde ik dit ook altijd worden ,
vandaar mijn voorkeur voor zijn boeken. Als ik nu nog de tijd vind om te lezen
doe ik dat ook. Ik lees altijd ‘s avonds als ik in mijn bed lig , lekker
rustig. De boeken die ik vandaag de dag graag lees,zijn vooral biografieën over
toch wel invloedrijke mensen (bv. Steve Jobs) . Ook lees ik heel graag boeken
die over fotografie gaan,zoals die van National Geografic . Deze gaan over de
10 beste fotografen van National Geografic die telkens al hun meesterwerken
bespreken en ook hun carrière. “De carrière en meesterwerken van Joel Satore
“is dan ook het laatste boek dat ik tot nu toe gelezen heb, maar zeker niet het
laatste !
Ad
Dit was mijn verhaal , wat is
het jouwe ?
- Jade
Mijn boekenverhaal
Er zijn verschillende soorten
boeken in allerlei vormen en maten. Op 16-jarige leeftijd heb ik er al heel wat
verslonden. Te veel om allemaal te onthouden en op te sommen, daarom ga ik u
een beetje vertellen over mijn persoonlijke toppers.Als klein kleutertje is er
een boekje dat ik mij goed herinner: ‘Max gaat naar de dierentuin’. Het is het
eerste boekje waar ik verzot op was. Het gaat over een jongentje, Max, die met
zijn ouders naar de zoo gaat en daar de gekste avonturen beleefd. Omdat ik zelf nog niet kon lezen moest mama
of papa dit boekje elke avond voorlezen. Dit boek vond ik zelfs beter dan mijn
dikke sprookjesboek waaruit elke avond ook trouw eentje werd voorgelezen.
In de lagere school leerde ik
vrij snel lezen. Ik vond het leuk maar de boekjes die wij op school hadden,
waren vrij eentonig. Dus besloot mijn mama om me vaak mee te nemen naar de
bibliotheek. Daar vond ik wat ik zocht, boeken die vlot en aangenaam waren om
te lezen. In de lagere school werd ik vertrouwd met een aantal schrijvers waarvan
ik bijna alle boeken gelezen heb. Mijn favoriete schrijfster was Carry Slee. De
boekenserie ‘Hoe overleef ik…’ vond ik geweldig! Het zijn leuke boeken met
knotsgekke tips om te overleven in de vreemdste situaties. Naast Carry Slee was
ik ook een grote fan van Marc de Bel en dan meerbepaald van de Kriegel
trilogie. De drieling Sien,Fien en Lien kriegel zijn drie plaagzieke zusjes die
allerlei kriegelige streken uithaalden. Verder las ik ook graag de boeken van
Jacqueline Wilson. ‘Vriendinnen door dik en dun’, ‘vriendinnen verliefd’,… zijn
allemaal meisjesboeken die vlot en leuk geschreven zijn.
Naarmate ik ouder word, zijn
die meisjesboeken veranderd in chicklits. Het is misschien niet echt
hoogstaande literatuur, maar als ik door het jaar even wil ontspannen met een
boek, wil ik dat het boek makkelijk leest. In de grote vakantie maak ik tijd om
te lezen. Vorige zomer heb ik ‘Eerwraak’ van Helen Vreeswijk gelezen. Het is
een op waarheid gebaseerd verhaal over een moslim meisje die zich staande
probeert te houden tussen haar traditionele- en de westerse cultuur. Ook
‘Christiane F.’ vind ik een fantastisch boek, het geeft je een hard maar
werkelijk beeld van jongeren in de drugsscene. Kaled Hosseine vind ik een
meester-schrijver. Zijn boek ‘Duizend schitterende zonnen’ heeft een moeilijke
verhaallijn, maar de laatste pagina’s heb ik met een krop in de keel
uitgelezen.
-Emma
Virtueel boekenpakket Jade:
Voor deze opdracht moesten we
zelf een boekenpakket maken voor een persoon naar keuze ter waarde van ongeveer
60 à 150 euro. Ik heb ervoor gekozen om een boekenpakket samen te stellen voor
mijn mama omdat ze een echte boekenwurm is! In haar vrije tijd doet ze niets
liever dan eens rustig een paar uurtjes te lezen en lekker weg te dromen in
haar ‘nieuwe’ boek.
Boek 1: Bespaar met Jamie
Bibliografische gegevens:
- Auteur: Jamie Oliver
- Uitgever: Kosmos
- Illustrator: Davis Loftus
- Vertaler: Jaro Schneider
- Eerste druk: Oktober 2013
Prijs:
29.95€
Motivering:
Het allernieuwste boek van
Jamie Oliver mag absoluut niet in mijn mama haar boekencollectie ontbreken!
Deze kok is haar absolute topper omdat hij gezonde en toch heel lekkere
gerechten kan bereiden in een mum van tijd. Afgelopen herfstvakantie gingen we naar
Londen, waar één van Jamie’s restaurants gevestigd is. Natuurlijk zijn we daar
eens lekker gaan eten en sindsdien is mijn mama helemaal overtuigd, dit is het
perfecte boek voor haar.
Boek 2: De fouten van de
moeder
Boek 2: De fouten van de moeder
Bibliografische gegevens:
- Auteur: Danielle Steel
- uitgeverij:Sijthoff
- Vertaler: Jet Matla
- Eerste druk: November 2013
Prijs:
19.95€

Motivering:
Mijn mama heeft in haar leven
alle boeken van Danielle Steel verslonden. Dit is zonder twijfel haar
lievelingsschrijfster, maar waarom? Ze verteld me altijd dat ze de verhalen zo
goed vindt omdat de schrijfstijl haar aanspreekt en daardoor leest het erg
vlot. De thema’s zijn uit het leven gegrepen en hierdoor kan je jezelf vaak
goed identificeren.
Dit boek gaat ze weer een echt
topper vinden want het verhaal draait rond de relatie tussen een moeder en haar
kinderen. Dat boeit haar enorm, ik kan het weten…
Boek 3: Rok & rol
Boek 3: Rok en rol
Bibliografische gegevens:
- Auteur: Karolien Verbanck
- Uitgever: Lannoo
- Eerste druk: 16-11-2013
Prijs:
19.95€

Motivering:
In haar beroep is knutselen en
dus is creatief bezig zijn een must. Uit dit boek kan ze alvast wat leuke tips
halen om te gebruiken bij haar activiteiten. We kijken vaak samen naar het
programma en elke keer noteert ze weer wat ‘leuke weetjes’ in haar ideeënboek.
Daarom heb ik alvast een
exemplaar gekocht voor onder de kerstboom.
Boek 4: Het hoog sensitieve
kind
Bibliografische gegevens:
-Auteur: Elaine N. Aron
- Uitgever: A.W. Bruna Lev.
-Eerste druk: januari 2013
Prijs:
17.95€
Motivering:
Kinderen hebben mijn mama
altijd al enorm geboeid. Vanuit haar beroep is ze constant bezig om te
achterhalen wat er in een kind omgaat en waarom het zich op een bepaalde manier
gedraagt. Dit boek gaat mama interessant vinden omdat ze zo haar aanpak naar
kinderen toe kan verfijnen. Ik hoor haar vaak zeggen dat er tegenwoordig steeds
meer rekening moet gehouden worden met de gevoelens van kinderen.
Met dit boekenpakket (t.w.v.
87.80€) kan ik gegarandeerd het ‘boeken’ hart van mijn mama veroveren.
Nu nog een kopje koffie , wat
vrije tijd en ze is vertrokken …
Virtueel boekenpakket Emma:
Wil je je grootmoeder,je
buurman,je zus,je vriend,… verassen met een boekenpakket? Dan wil ik je graag
helpen deze klus te klaren. Ik zorg ervoor dat uw familie,vrienden of kennissen
een boekenpakket ontvangen waarvan ze van achterover zullen vallen. Het enige
wat u moet doen is een fiche met hun persoonlijke gegevens invullen. Bent u nog
niet overtuigd? Hieronder vind u de boeken die ik geselecteerd heb voor Fien.
Fien Tuintjes is een vrouw van
49 jaar. Ze is gelukkig getrouwd met Peter. Ze heeft 2 schatten van kinderen:
Elien en Tom. Beiden hebben hun studies afgerond en wonen niet meer thuis. Fien
is een bezig bijtje en heeft verschillende hobby’s: koken, fietsen , wandelen,
afspreken met vriendinnen, lezen,reizen, muziek luisteren,…
Wanneer de sympathieke chef
Jeroen Meus met kookpotten en pannen tovert op één, is het voor Peter duidelijk
dat hij zijn voetbalwedstrijd zal moeten opnemen. Deze opoffering wil Peter
graag doen voor zijn vrouw. Want sinds ‘Dagelijkse kost’ op televisie komt,
zijn Fien’ s kookkunsten aanzienlijk verbeterd. En je weet wat men zegt:’ De
liefde van een man gaat door de maag.’Ik heb als eerste boek ‘Dagelijkse kost
5’ gekozen. Dit boek is een echte aanrader voor Fien, want ze is overduidelijk
een enorme fan. In dit boek kan Fien een hele reeks smakelijke en makkelijke
recepten terugvinden. Er staan zowel recepten in voor door de week, even
tussendoor of voor een spectaculaire feestmaaltijd. De handige gerechten tover
je dankzij de instructies en de duidelijke foto van het gerecht met een
vingerknip op je bord. Met behulp van dit boek zal ook Peter niet te klagen hebben.
Fien is niet ‘s werelds
grootste boekenfanaat, maar af en toe grijpt ze toch naar een bloedstollende
thriller of een amusante politie roman. Ze heeft sinds kort een fantastische
schrijfster ontdekt, genaamd Linda van Rijn.
Ze hanteert een simpele vlotte schrijfstijl vol met emoties en naar het
einde toe,wordt Fien keer op keer verrast door de doordachte complotten van
haar boeken.‘Off piste’ van Linda van Rijn valt hopelijk ook in de smaak bij
Fien. Het verhaal gaat over de jaarlijkse skivakantie van een vriendengroep die
veranderd in een helse nachtmerrie. Op de derde dag van hun skivakantie,
beslist de groep om voor een afdaling off piste te gaan, maar een van de
vriendinnen komt ernstig ten val en geraakt in coma. Alle sporen wijzen erop
dat ze enorm veel pech gehad heeft. Maar één van de vriendinnen heeft de
afdaling gefilmd. Wanneer de rechercheur het fragment bekijkt, valt er hem iets
vreemds op. Is het dan toch niet zomaar brute pech?
Fien heeft een heel grote
passie, namelijk reizen. Lang op dezelfde plaats blijven is niets voor haar. Ze
heeft al zowat elke mogelijke reis uitgetest van safari tot cruise, van
trektocht tot kamperen. Nu ze al een dagje ouder wordt, doen zij en haar man
het wel wat rustiger aan. De laatste jaren zijn citytrips terug van weg
geweest, dit is ook Fien en Peter niet ontgaan. Op Fien haar verlanglijstje
staat nog steeds Berlijn, daarom is ‘Berlijn slow travel in de stad’ zeker een
tip om te kopen wanneer ze deze citytrip gaat realiseren. De reisgids staat
boordevol (h)eerlijke adressen van duurzame hotels tot biologische winkels en speciale winkels,plaatsen
die je inspireren, kaarten die naar bijzondere restaurants leiden, verassende
hotspots… Kortom een gids waarin voor
ieder wat wils in te vinden is.
Als vrolijk tienermeisje kon
Fien al alle liedjes van Bruce Springsteen helemaal meebrullen. Hij was en is
nog steeds het grote idool van Fien. Narmate ze ouder werd, groeide Bruce
uit tot
een grote rocklegende. Aangezien Fien nog steeds gek is op Bruce en zijn
liedjes heb ik als laatste boek de
biografie van Bruce Springsteen gekozen. Het boek vertelt niet alleen zijn
verhaal op het podium,maar ook ernaast een groot deel van zijn privéleven wordt
uit de doeken gedaan. Het boek is dus een absolute aanrader voor alle Boss-
fans en liefhebbers van meneer Springsteen.
‘Dagelijkse kost 5’ van Jeroen Meus,
uitgeverij:Halewyck, 1ste druk,244 pagina’s,ISBN9789461311788,september
2013,€19,95.
2. ‘Off piste’ van Linda van Rijn,
uitgeverij:Marmer, 1ste druk,288 pagina’s,ISBN9789460689147,november 2013, €15.
3. ‘Berlijn’ van Michele Bevoort en Jessica
van Zanten, uitgeverij:Het Spectrum, 1ste druk,139 pagina’s,ISBN9789000328352,
juli 2013,€9,99.
4. ‘Bruce Springsteen’ van Peter Ames
Carlin,uitgeverij:Xander uitgevers B.V.,1ste druk,360
pagina’s,ISBN9789401600866,mei 2013,€19,95.
‘Broek –in –reet is wat hem de das omdeed’
“Laten we iets gaan drinken”, had Denver uitgelaten
gevraagd. ‘tuurlijk zei ik ja om met die oude rakker nog eens op pad te gaan.
Het was al zo lang geleden dat we nog eens een mannenavondje gehad hadden. En
nu zit ik hier alleen in die koude cel, verdacht van een moord. Enkel nog vage
herinneringen die door mijn hoofd
spoken. Hoe is het ooit zo ver kunnen komen …
Plots gaat de deur open, ik word brutaal terug op de
realiteit gewezen. De cipier, nog groen
achter zijn oren, grijnst naar me. Ik kon me al wel voorstellen wat hij dacht.
Toen hij me naar de eetzaal begeleide, stelde hij me echt op mijn gemak. Maar
eenmaal binnen, begon iedereen naar me te roepen en te juichen. Ik mijn ogen
niet geloven, ze beschouwden me als de koning van hun rijk! Ik kon wel in tranen uitbarsten, hoe
kun je mij nu respecteren na alle schade die ik heb aangericht?!Ik wilde terug naar mijn cel,
nog liever daar wegrotten dan iedereen mijn daad te zien doen. Na het eten was
het bezoekuur aangebroken, maar sinds het voorval was er nog nooit bezoek komen
opdagen. Daar zat ik dan terug in mijn vertrouwde ruimte, hier kon niemand me
iets maken.
Verzonken in mijn gedachten hoorde ik plots mijn naam, het
geluid werd steeds sterker en sterker. Na enkele minuten besefte ik dat mijn
vertrouwde cipier naast mijn bed paraat stond. Hij vertelde me dat iemand me
graag wilde spreken en nam me mee naar de bezoekkamer.
Het zweet brak me uit, wie wilde me spreken en waarom?
Allerlei vragen en situaties speelden zich af voor mijn ogen. Na een lange
zoektocht door vele gangen stopten we voor een oranje deur. De cipier klopte me
op de schouder en zei tegen me :’Zo, vanaf nu sta je er alleen voor makker!’ Ik haalde nog eens diep adem en
trok met bevende handen de deur open. Het was een witte, kale ruimte, ingericht
met één tafel, één stoel en een dikke glazen wand die me afschermde van de
buitenwereld. Achter het glas zat Jeanne , de vrouw van Denver, mijn mama dus.
Haar gezicht vertoonde geen emotie, ze staarde met een lege blik naar me.
Ik ging zitten en kon mijn emoties niet meer bedwingen, ik
begon te janken als een klein kind en het enige wat ik nog kon stamelen was: ’Dit
was niet mijn bedoeling, ik heb het zo niet bedoeld, ik had nooit de intentie
om dit te doen …’ De blik die ik toen van mijn moeder kreeg, staat in mijn
geheugen gegrift, pure haat. Ze onderbrak me en zei op een neutrale toon ‘Ik
ben gewoon hier om je te vertellen dat ik je vanaf nu niet meer als mijn zoon
beschouw. Vanaf nu ken ik je niet meer, je bent dood voor me.’ Na deze harde
woorden nam ze haar tas en gunde me geen blik meer waardig, dit is het laatste
beeld dat ik me van mijn moeder kan herinneren. Daar zat ik dan, verstoten en
doodverklaard door mijn eigen familie, het ergste wat me op dat moment kon
overkomen.Ik stond op
en wist met mezelf geen blijf meer, alle gebeurtenissen begonnen zich terug
voor mijn ogen af te spelen. Alles wat ik me nog kan herinneren is dat er vijf
mannen zich op mij stortten om me te bedaren…
De volgende dag ontwaakte ik terug op mijn vertrouwde
plekje, waar ik veilig was. Na enkele minuten drong alles wat gisteren gebeurd
was tot me door. Ik kon dat gevoel maar met één woord beschrijven: HEL! Plots
hoorde ik de sleutels omdraaien in het slot en daar stond mijn cipier, Erik
terug. Ik begon hem echt als een vriend te beschouwen en zo won hij stilaan
meer vertrouwen. Volgens mij had hij gewoon medelijden met zo’n zielig persoon
als ik. Op een dag vroeg hij me uit het niets: ’Hoe komt het nu eigenlijk dat
iemand als jij hier terecht komt? Ik wil alles weten, het hele verhaal van A
tot Z!’
Ik zuchtte, staarde uit het raam en dacht na. Enerzijds
wilde ik alles wel vertellen, want vertellen dat lucht op. Maar anderzijds zou
alles tot het kleinste detail terug op mijn geheugen gegrift staan. Nadat
talrijke minuten verstreken waren, zette ik mijn verstand op nul en vertelde de
helse nacht waardoor ik nu geen familie, geen vrienden en geen thuis meer had.
‘toen we binnen kwamen in ‘de rotonde’, een bruin café met
het beste bier in de stad, sloeg de klok exact 10 uur. Denver en ik ploften op onze gebruikelijke krukken aan de
toog en bestelden beiden een frisse pint met een dun schuimlaagje. We praten
wat over koetjes en kalfjes en genoten van de anekdotes die we elkaar vertelden.
Enkele glazen verder op de avond, zei Denver me dat het slecht ging tussen hem
en mijn moeder. Ze bekvechten over de kleinste dingen en vitten op elkaar. Hij zei dat ze geen respect voor hem toonde,…
Ik weet hoe mijn moeder kan zijn: ze is niet zo’n vrolijk typetje. Als ze een
slechte dag heeft gehad, pikt ze er een slachtoffer uit en zit ze op zijn kap.
Ze heeft me ooit buiten gesmeten met kleren en al op de oprit. Een andere keer
had ze zelfs een afspraak gemaakt met de notaris om me te onterven.
Ik gaf Denver een troostende schouderklop dronk mijn glas
leeg en zei met een leeg hoofd deze
woorden: ‘Je bent een goede man Denver, een zorgzame vader en geliefd door vele
vrienden, je verdient beter. Ik weet dat mijn moeder een serpent kan zijn.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ze niet haar best doet, maar als ze me uitnodigt
voor een familie etentje, zal ik toch passen. Want daar komt alleen maar
ruzie…’ Toen sloegen bij hem de stoppen door. Hij sloeg met zijn glas op de
houten toog en schreeuwde ‘Jij
ondankbaar kind, hoe kan je zo praten over je bloedeigen moeder. Ze is mijn
alles en ze heeft je godverdomme gebaard!?’ Ik stond verstomd van zijn reactie
en keek hem met glazige ogen aan. Hij stond op kraakte zijn knokkels en zonder
dat ik het goed en wel besefte , raakte hij met zijn vuist mijn rechteroog.
Daarna gebeurde alles in een flits. Ik was mezelf niet meer. Ik stampte hem
hard tegen zijn scheenbeen. Hij moest zich rechthouden aan de toog. Ik kookte
van woede. Ik greep de elastische band van zijn onderbroek en trok het omhoog.
De adrenaline stroomde door mijn lijf, ik kende mijn eigen krachten niet meer
en in een fractie van een seconde stretchte ik zijn herenonderbroek tot over zijn
kalend hoofd.
Bijlage
Link krantenartikel:
Man in cel na
fatale ‘Broek-in-Reet’
· - Donderdag 09 januari 2014, 08u06
· - Bron: BELGA
· - Auteur: sdv
In de Amerikaanse staat Oklahoma is woensdag een man
opgepakt die ervan verdacht wordt een fatale wedgie, in onze contreien beter
gekend als de BIR of Broek-in-Reet, te hebben uitgevoerd bij zijn stiefvader.
Dat melden lokale media.
De feiten speelden zich af op 21 december vorig jaar in het
stadje McLoud. Na een avondje drinken waren Brad Davis en zijn 58-jarige
stiefvader Denver St Clair in een discussie verzeild geraakt over de relatie
van St Clair met de moeder van Davis. Toen St Clair zich naar Davis’ mening
iets te laatdunkend uitliet over de vrouw, raakten de gemoederen verhit en
ontstond een vechtpartij.
Volgens Davis zou St Clair hem aangevallen hebben, waarna de
33-jarige ex-marinier het procédé van de BIR toepaste op zijn stiefvader. Hij
ging daar echter een pak verder in dan de gemiddelde pestkop op de speelplaats.
'Het ging om een ‘atomic wedgie’, waarbij de elastiekband van St Clairs
onderbroek tot over zijn hoofd was getrokken', aldus sheriff Mike Booth van
Pottawatomie County.
Een wetsdokter concludeerde dat St Clair overleed aan een
hoofdtrauma en verstikking.
Davis wordt nu beschuldigd van moord en zal zich voor de
rechter moeten verantwoorden.

Boek 2: De fouten van de moeder

Boek 3: Rok en rol

Bibliografische gegevens:

“Laten we iets gaan drinken”, had Denver uitgelaten
gevraagd. ‘tuurlijk zei ik ja om met die oude rakker nog eens op pad te gaan.
Het was al zo lang geleden dat we nog eens een mannenavondje gehad hadden. En
nu zit ik hier alleen in die koude cel, verdacht van een moord. Enkel nog vage
herinneringen die door mijn hoofd
spoken. Hoe is het ooit zo ver kunnen komen …
Plots gaat de deur open, ik word brutaal terug op de
realiteit gewezen. De cipier, nog groen
achter zijn oren, grijnst naar me. Ik kon me al wel voorstellen wat hij dacht.
Toen hij me naar de eetzaal begeleide, stelde hij me echt op mijn gemak. Maar
eenmaal binnen, begon iedereen naar me te roepen en te juichen. Ik mijn ogen
niet geloven, ze beschouwden me als de koning van hun rijk! Ik kon wel in tranen uitbarsten, hoe
kun je mij nu respecteren na alle schade die ik heb aangericht?!Ik wilde terug naar mijn cel,
nog liever daar wegrotten dan iedereen mijn daad te zien doen. Na het eten was
het bezoekuur aangebroken, maar sinds het voorval was er nog nooit bezoek komen
opdagen. Daar zat ik dan terug in mijn vertrouwde ruimte, hier kon niemand me
iets maken.
Verzonken in mijn gedachten hoorde ik plots mijn naam, het
geluid werd steeds sterker en sterker. Na enkele minuten besefte ik dat mijn
vertrouwde cipier naast mijn bed paraat stond. Hij vertelde me dat iemand me
graag wilde spreken en nam me mee naar de bezoekkamer.
Het zweet brak me uit, wie wilde me spreken en waarom?
Allerlei vragen en situaties speelden zich af voor mijn ogen. Na een lange
zoektocht door vele gangen stopten we voor een oranje deur. De cipier klopte me
op de schouder en zei tegen me :’Zo, vanaf nu sta je er alleen voor makker!’ Ik haalde nog eens diep adem en
trok met bevende handen de deur open. Het was een witte, kale ruimte, ingericht
met één tafel, één stoel en een dikke glazen wand die me afschermde van de
buitenwereld. Achter het glas zat Jeanne , de vrouw van Denver, mijn mama dus.
Haar gezicht vertoonde geen emotie, ze staarde met een lege blik naar me.
Ik ging zitten en kon mijn emoties niet meer bedwingen, ik
begon te janken als een klein kind en het enige wat ik nog kon stamelen was: ’Dit
was niet mijn bedoeling, ik heb het zo niet bedoeld, ik had nooit de intentie
om dit te doen …’ De blik die ik toen van mijn moeder kreeg, staat in mijn
geheugen gegrift, pure haat. Ze onderbrak me en zei op een neutrale toon ‘Ik
ben gewoon hier om je te vertellen dat ik je vanaf nu niet meer als mijn zoon
beschouw. Vanaf nu ken ik je niet meer, je bent dood voor me.’ Na deze harde
woorden nam ze haar tas en gunde me geen blik meer waardig, dit is het laatste
beeld dat ik me van mijn moeder kan herinneren. Daar zat ik dan, verstoten en
doodverklaard door mijn eigen familie, het ergste wat me op dat moment kon
overkomen.Ik stond op
en wist met mezelf geen blijf meer, alle gebeurtenissen begonnen zich terug
voor mijn ogen af te spelen. Alles wat ik me nog kan herinneren is dat er vijf
mannen zich op mij stortten om me te bedaren…
De volgende dag ontwaakte ik terug op mijn vertrouwde
plekje, waar ik veilig was. Na enkele minuten drong alles wat gisteren gebeurd
was tot me door. Ik kon dat gevoel maar met één woord beschrijven: HEL! Plots
hoorde ik de sleutels omdraaien in het slot en daar stond mijn cipier, Erik
terug. Ik begon hem echt als een vriend te beschouwen en zo won hij stilaan
meer vertrouwen. Volgens mij had hij gewoon medelijden met zo’n zielig persoon
als ik. Op een dag vroeg hij me uit het niets: ’Hoe komt het nu eigenlijk dat
iemand als jij hier terecht komt? Ik wil alles weten, het hele verhaal van A
tot Z!’
Ik zuchtte, staarde uit het raam en dacht na. Enerzijds
wilde ik alles wel vertellen, want vertellen dat lucht op. Maar anderzijds zou
alles tot het kleinste detail terug op mijn geheugen gegrift staan. Nadat
talrijke minuten verstreken waren, zette ik mijn verstand op nul en vertelde de
helse nacht waardoor ik nu geen familie, geen vrienden en geen thuis meer had.
‘toen we binnen kwamen in ‘de rotonde’, een bruin café met
het beste bier in de stad, sloeg de klok exact 10 uur. Denver en ik ploften op onze gebruikelijke krukken aan de
toog en bestelden beiden een frisse pint met een dun schuimlaagje. We praten
wat over koetjes en kalfjes en genoten van de anekdotes die we elkaar vertelden.
Enkele glazen verder op de avond, zei Denver me dat het slecht ging tussen hem
en mijn moeder. Ze bekvechten over de kleinste dingen en vitten op elkaar. Hij zei dat ze geen respect voor hem toonde,…
Ik weet hoe mijn moeder kan zijn: ze is niet zo’n vrolijk typetje. Als ze een
slechte dag heeft gehad, pikt ze er een slachtoffer uit en zit ze op zijn kap.
Ze heeft me ooit buiten gesmeten met kleren en al op de oprit. Een andere keer
had ze zelfs een afspraak gemaakt met de notaris om me te onterven.
Ik gaf Denver een troostende schouderklop dronk mijn glas
leeg en zei met een leeg hoofd deze
woorden: ‘Je bent een goede man Denver, een zorgzame vader en geliefd door vele
vrienden, je verdient beter. Ik weet dat mijn moeder een serpent kan zijn.
Hiermee wil ik niet zeggen dat ze niet haar best doet, maar als ze me uitnodigt
voor een familie etentje, zal ik toch passen. Want daar komt alleen maar
ruzie…’ Toen sloegen bij hem de stoppen door. Hij sloeg met zijn glas op de
houten toog en schreeuwde ‘Jij
ondankbaar kind, hoe kan je zo praten over je bloedeigen moeder. Ze is mijn
alles en ze heeft je godverdomme gebaard!?’ Ik stond verstomd van zijn reactie
en keek hem met glazige ogen aan. Hij stond op kraakte zijn knokkels en zonder
dat ik het goed en wel besefte , raakte hij met zijn vuist mijn rechteroog.
Daarna gebeurde alles in een flits. Ik was mezelf niet meer. Ik stampte hem
hard tegen zijn scheenbeen. Hij moest zich rechthouden aan de toog. Ik kookte
van woede. Ik greep de elastische band van zijn onderbroek en trok het omhoog.
De adrenaline stroomde door mijn lijf, ik kende mijn eigen krachten niet meer
en in een fractie van een seconde stretchte ik zijn herenonderbroek tot over zijn
kalend hoofd.
Bijlage
Link krantenartikel:
Man in cel na
fatale ‘Broek-in-Reet’
· - Donderdag 09 januari 2014, 08u06
· - Bron: BELGA
· - Auteur: sdv
In de Amerikaanse staat Oklahoma is woensdag een man
opgepakt die ervan verdacht wordt een fatale wedgie, in onze contreien beter
gekend als de BIR of Broek-in-Reet, te hebben uitgevoerd bij zijn stiefvader.
Dat melden lokale media.
De feiten speelden zich af op 21 december vorig jaar in het
stadje McLoud. Na een avondje drinken waren Brad Davis en zijn 58-jarige
stiefvader Denver St Clair in een discussie verzeild geraakt over de relatie
van St Clair met de moeder van Davis. Toen St Clair zich naar Davis’ mening
iets te laatdunkend uitliet over de vrouw, raakten de gemoederen verhit en
ontstond een vechtpartij.
Volgens Davis zou St Clair hem aangevallen hebben, waarna de
33-jarige ex-marinier het procédé van de BIR toepaste op zijn stiefvader. Hij
ging daar echter een pak verder in dan de gemiddelde pestkop op de speelplaats.
'Het ging om een ‘atomic wedgie’, waarbij de elastiekband van St Clairs
onderbroek tot over zijn hoofd was getrokken', aldus sheriff Mike Booth van
Pottawatomie County.
Een wetsdokter concludeerde dat St Clair overleed aan een
hoofdtrauma en verstikking.
Davis wordt nu beschuldigd van moord en zal zich voor de
rechter moeten verantwoorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten